2 Nisan 2011 Cumartesi

karamsar pijamalı Cumartesi

yazamadım ne zamandır, işten, güçten, yoğunluktan değil, kaç kere denedim ama yazamadım...okuyamadım da..böyle dönemlerim oluyor, kör ve dilsiz, bitki gibi yaşıyorum bir süre sonra geçiyor..
görüşmeyeli çocuklar öldürüldü, içim ezildi, kimi üveyanne kurbanı, kimi pedofil sapık..elim gitmedi, küfrümün ardı arkası kesilmedi..elden ne geliyor..
Bu arada an itibariyle dışarıda radyasyon yağıyor, şaka değil, hava durumunda Japonya'dakinin 10000'de 1'i içiniz rahat etsin diyorlar, yani sonuçta radyasyon yağıyor, bu bile normalleştirilip söyleniyor güzel ülkemizde..
Cumartesi, yağmurlu, kahveli...Zaman geçiyor, acımasız zaman..kimsenin gözünün yaşına bakmıyor..
Yazamayalı güzel şeyler de gördüm, Frida Kahlo için gitmiştik fakat Osman Hamdi de oradaydı..Ve ne yalan söyliyim Kahlo'yu sollayıp gözden kayboldu..Kaplumbağa terbiyecisi ve iki müzisyen kız..sersemletiyor insanı..
işte böyle..bir taraf kapkara, bir taraf pembe şeker..ne tarafından tutmalı, ne hissetmeli, gülünce suçlu, gülmeyince ölü hissediyor insan..
ne tarafından tutsan elinde kalıyor..İki resim arasında kaç benzerlik görebiliyorsunuz???...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder