kendimi çamura bulanmış gibi hissediyorum, debelendikçe daha bir bulaşıyor. Hoşlanmadığım hallerdeyim, bak bahar gecikti ne hale geldim. Ben bunların adamı değilim diyorum ama diyorum sonra bir taraflarım çamursa da demek ucundan köşesinden aslında öyleyim diyorum. En zoru da kendinin aslında biraz herkes olduğunu kabullenebilmek, "yok ya değilim" diyorsun ama hayır bebeğim hepimiz biraz vasıfsız, biraz adi, biraz herkesiz...üzgünüm...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder