Bazı sabahlar kulağımda komik sohbetler yapan ikilinin eşliğinde uykulu gözlerle servisin camından anlamsızca bakar buluyorum kendimi.Ve birkaç kez yanımızdan 'Zihinsel Engelliler Yetiştirme Yurdu'na' ait bir minibüs geçti, içinde 3-5 çocuk meraklı gözlerle dışarı bakıyorlardı.Sabah sabah bir yerlere götürülüyorlar.Hayat ne garip, kimileri için ne zor..
Tabi oturup yazmak, düşünmek, görmekten ziyade birşeyler yapılabilir mi bu insanlar için? İnternetten araştırdım ve bir web sitesine ulaşamadım..Ama eminim birşeyler yapmalı diye düşünen ilk insan ben değilimdir.Araştırmalarıma devam edeceğim ve sizlerle paylaşacağım..
leman
takipteyim..
bakalım kimler gelmiş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder