Değil diyemedim.
Dün akşam bak ben bu çizgi film yapıldığında 1 yaşındaymışım dedim..Şaşırdı.
Sonra ona bir kase çocukluğumun arzu nesnesi olan küçük bayramlık ülker çikolatalarından getirdim. Sevindi. Annem ilk defa ne bol çikolata veriyor bana demiştir içinden.
Bak dedim bunlar da benim çocukken en sevdiğim çikolatalar..
"Tadı aynı mı?" dedi.
"Aynı evet." diyebildim..
Ama değil cicim. Çocukluk ve tatları hiçbirşey ile aynı değil. Akacak bir su gibi (ve illa bir gün akıp gidecek olan) avucunda tutabildiğin kadar tut diyemedim.
Ama sonra, değil belki ama, sen varsın, varsınız. Her tat acısı, tatlısı, ekşisi ile yeni..belki bu da en az sevdiğim tatlar kadar güzel...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder