tam bir kabustu..gece ışıklarla daha güzel olur diye akşam saatlerinde gittiğimiz Eyfel'den Fransızlar'ın yabancılara yaptığı turistik işkence olduğuna karar vererek ayrıldık.Saat 9 sularında bilet sırasında başladığımız sırada durma eylemlerimiz gece 12 de Eyfel'in merdivenlerini koşarak kaçarcasına inmemizle son buldu.Her katında asansör sırası bekliyorsunuz ve kesinlikle düzen diye birşey yok.İtiraf etmek gerekirse ışıklı bir şehir görüp iniyorsunuz, çok ta bir cazibesi yok en tepeye çıkmanın, yorgunluğunuz yanınıza kar kalıyor.
Laduree:
Paris'in 1800'lü yıllardan kalma meşhur pastanesi.Paris'te birkaç farklı yerde rastladığımız tatlı yeşil görüntüsü ve kalabalığıyla merak edip girdiğimiz ve her renk makaronlarından (doğru yazdığımdan emin değilim:) alarak yolumuza devam ettiğimiz pasta cenneti.Ağızda eriyen bu tatlı şeylere bayıldık.Beyaz dönme dolap:
Louvre'a yakın olan meydanda (adını hatırlayamıyorum) ki zaten çoğu yerden de görülebiliyor, hayatımda gördüğüm en büyük dönme dolabı farkediyorum ve şişmana binelim binelim diye tutturuyorum.Kocaman bembeyaz bir dönmedolap bu.Eyfel'e çıkmanıza hiç gerek yok, dönmedolap sayesinde Paris manzarasını yaklaşık 5 dakika dönerek izleyebiliyorsunuz.
Uykum geldi:) Devam edeceğim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder