dedem..

Yağmurlu bir İstanbul öğleden sonrası aklıma nerden düştün benim beyaz sakallı güzel dedem..bir gözü kör bir bacağı yokmuş ama anlata anlata bitiremezler altın kalbini. En son hatırlayamadığım yaşlarımda görmüştüm seni, fotoğraflarda yanyana duruyoruz ama sanki hiç yanyana gelmedik. Aklım hafızam tutamamış ne yazık..
Seni aklıma getiren bir ekmek parçası, paylaşılamayan..
Ne zaman evde ekmek az deyip te sofraya oturduğumuzda o ekmek artıyor ya, sen birden aklıma düşüyorsun..
Paylaşılamayan, az gelecek, bitecek sanılan ekmek olsun, hep artıyor...

hayat yalan, müzik gerçek